ابوعبدالله جعفر بن محمد رودکی:
رودکی چنگ بر گرفت و نواخت باده انداز ، کاو سرود انداخت
زان عقیقین میی که هر که بدید از عقیق گداخته نشناخت
هر دو یک گوهرند لیک به طبع این بیَفسرد و آن دگر بگداخت
نا بِسوده دو دست رنگین کرد نا چشیده بتارَک اندر تاخت