شـــد ز غــمـت خــانه سودا دلم در طلــبت رفـــت بـــه هـر جـا دلم
در طلـب زهــره رخ مــــاه رو مــی نـــگـرد جـــانــب بــالا دلـم
فرش غمش گشتم و آخر ز بخت رفــت بـر ایــن ســقف مـصـفا دلـم
آه کــه امـــروز دلـــم را چـه شـد دوش چه گفته است کسی با دلم
از طلـــب گــوهـر گـویـای عشق مــوج زنــد مـــوج چــو دریـــا دلــم
روز شــد و چـادر شـب مـی درد در پــی آن عیـــش و تــماشــا دلم
از دل تــو در دل مـن نکته‌هاست آه چــه ره اســت از دل تــو تـا دلم
گر نـکنـی بــر دل مـن رحـمتـی وای دلـــم وای دلـــم وا دلـــم
ای تبـریز از هوس شـمس دین چــند رود ســـوی ثـــریـــا دلـــم