باغ غزلهای عاشقانه

اشعار عاشقانه ی ادبیات کهن فارسی ( Persian Love Poetry )

باغ غزلهای عاشقانه

اشعار عاشقانه ی ادبیات کهن فارسی ( Persian Love Poetry )

نظامی

مرا گویی که چونی؟ چونم؟ ای دوست             جگــر پر درد و دل پر خــونم ای دوست

 

حدیــث  عاشقی  بــر  مـن  رهــا  کن              تو لیلی شو،که من مجنونم ای دوست

 

بفــریــادم  ز  تـــو ، هـر  روز ،   فریــاد               ازیــن  فریــاد   روز  افـزونم  ای دوست

 

شنیــدم  عــاشقــان  را   می نــوازی               مگـر من زان  میان  بیرونم  ای دوست؟

 

تو  گفتی:  گر  بیفتی  گیرمت  دست               ازین  افتاده تر  کـاکنــونم   ای دوست؟

 

غزلــهای  نظــامی  بر   تو   خـوانـدم                نگیرد  در  تو  هیچ  افسونم ای دوست

نظرات 1 + ارسال نظر
خاموش دوشنبه 21 شهریور 1390 ساعت 22:16

بسیار زیباست.........

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد