باغ غزلهای عاشقانه

اشعار عاشقانه ی ادبیات کهن فارسی ( Persian Love Poetry )

باغ غزلهای عاشقانه

اشعار عاشقانه ی ادبیات کهن فارسی ( Persian Love Poetry )

دقیقی

پـری چهــره بتـــی عیـــار و دلبــر                    نگــاری ســـرو قــــد و مــــاه منـظـر

 

سیـه چشمی که تـا رویش بدیدم                   سرشکم خون شدست و بر مشجر

 

اگــر نه دل همی خواهی سپـردن                   بــدان مــژگــان زهـــر آلـــوش منگـر

 

وگــرنه بر بــلا خواهــی گــذشتـن                   بـــر آتش بگـــذر و بـــر درش مـگـذر

 

بســان سرو سیمیــن است قدّش                  و لیــکــن بــــر سـرش مـــاه منـــوّر

 

از آن  شکّر لبان است این که دایم                   گــدازانــــم چـــو انــــدر آب شــکّــر

 

بـه چهــره یــوســف دیـــگر ولیــکن                   بـــه هجـرانــش منم یـعقــوب دیـگر

 

از آن لاغر میـانست این که عشقم                  چنیـن فـربی شدست و صـبـر لاغـر

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد