می صافی بیار ای بت که صافی است جهان از مـاه تا آنجا که مــاهی است
چــو از کــاخ آمـــدی بیـــرون بـه صـحرا کجا چشم افگنی دیبای رومی است
بیـــا تــا مــی خــو ریم و شـاد باشیم کــه هنگام مـی و ایـام شـادی است